Meyvecilikte,
ağaçlar üzerinde yapılan en önemli çalışmalardan biri
budamadır. Budama ağaçlarda çok önemlidir. Bilinçsiz
yapılan budamalar, meyve döneminde ağaç üzerindeki meyve
oranında düşüklüğe, hatta ağacın ölmesine neden
olabilir. Bu nedenle verimli bir hasat ve ağacın olumlu
yönde gelişimi için, budama bilinçli olarak ve uzman
görüşleri doğrultusunda yapılmalıdır.
Budamanın
Amaçları:
Budamanın değişik amaçları vardır. Bunları maddeler
halinde sıralamak gerekirse;
- Meyve
ağaçlarında fizyolojik dengeyi en kısa zamanda
oluşturmak ve korumak,
- Gövde
üzerinde düzenli ve dengeli bir taç oluşumu sağlamak
- Meyve
ağaçlarının bakımını, meyvelerin derimini, zararlılarla
savaş vb. teknik işleri kolaylaştırmak,
- Kurumuş,
hastalıklı, ekolojik ve mekanik etkilerle zararlanmış,
kırılmış dallar ile birbiri üzerine binmiş ya da dar
açılı dalları kesmek,
- Karbon
asimilasyonunu arttırmak amacıyla ışığın ağacın iç
kısımlarına daha iyi girmesini sağlamak ve yaprak
yüzeylerini arttırmak,
- Periyodisite yi önlemek
ve her yıl düzenli ürün almak,
- Meyve
kalitesini iyileştirmek,
- Dikim zamanı
ve bunu izleyen birkaç yıl içerisinde budama ile mahsule
yattığı zaman, kırılmaksızın meyveyi taşıyacak şekilde
kuvvetli gelişen ve geniş açılar yapan dalları seçerek,
ağaca iyi şekil vermek,
Fizyolojik Esasları:
Meyve ağaçlarında, tohumun çimlenmesiyle ağacın verime
yatması arasında geçen devre gençlik, verime başlama
zamanıyla verimden düşünceye kadar geçen devre olgunluk,
bunu izleyen devre de yaşlılık devresi olarak üç
fizyolojik yaşam devresi vardır.
Ağaçlarda, yapraklar tarafından üretilen karbonhidrat
miktarının kökler tarafından alınan madensel maddelere
(özellikle N ) oranı önemlidir ve eşit olmalıdır. Eğer
CH/N>1 ise meyve ağaçlarında çiçek tomurcuğu, CH/N<1 ise
sürgün oluşumu daha fazla olur.
Gençlik
devresinde toprak altı organlarının çabaları, toprak
üstü organlarının çabalarından fazladır. Yani CH/N oranı
1 den küçüktür. Meyve ağaçlarında kuvvetli sürgünlerin
oluştuğu bu devreye “Gençlik Kısırlığı” denir.
Gençlik
kısırlığı devresinin mümkün olduğu kadar kısa olması
istenir. Bu nedenle;
- Kök
kesmek
-
Fidanları azotlu gübrelerle dengeli bir şekilde
gübrelemek,
- Zayıf
anaç kullanmak,
- Işık
yoğunluğunu arttırmak için düzenli bir taç oluşturmak,
-
Asimilasyon yüzeyini arttırmak için dalları uzun
bırakmak,
-
Kuvvetli büyüyen dalların gövde ile yaptıkları açıları
genişletmek,
- Fazla
dalların bir kısmını seyreltmek gibi tedbirlere baş
vurulur.
Yaşlı
ağaçlarda da fizyolojik denge generatif büyüme lehine
bozulur. Bu durumda da; - Dalları daha kısa kesmek,
- Daha
önceden eğilmiş bükülmüş dalların bir kısmını çıkarmak,
-
Açıları genişletilmiş dalların açılarını düzeltmek,
-
Fazlaca meyve dalı seyreltmesi yapmak,
-
Ağaçları azotlu gübrelerle gübrelemek gibi önlemler
alınabilir.
Budama
Tekniği:
Budama
işlemi teknik bir işlemdir. Bu sebeple bazı kuralları
vardır. Şimdi bu kuralları maddeler halinde sıralayalım;
- Ağaçlar fizyolojik devrelerden hangisinde ise ona göre
budanmalıdır. Şekillendirme devresinde budama işlemleri
odun dallarına uygulanmalı, zorunlu olmadıkça meyve
dallarına dokunulmamalıdır. Böylece meyve ağaçlarına iyi
bir şekil verileceği gibi erken meyveye yatması
sağlanır. Aksi işlemlerde ise düzensiz şekillenmelere ve
geç meyveye yatmalara neden olunur.
-
Verime yatmamış genç ağaçlarda yapılan sert budamalar
çiçek gözü teşekkülünü engellediği için ağaçların
gençlik kısırlığı devresinin uzamasına neden olur.
- Budanacak olan ağaç toplu
incelenmeli ve her dal ayrı ayrı ele alınmalıdır.
- İyi şekillendirilmiş ağaçta dal kesme vegetatif
gelişmenin oluştuğu uç kısımlarda uygulanmalıdır.
- Gövde üzerinde tacı oluşturan ana dallar aynı
yükseklikte ve eşit açılarla dağıtılmalı, eşit kuvvette
olmalıdır. (Şekil-1)
|
Şekil-1. Yan Dalların Üstten Görünümü |
 |
|
Yukarıdaki şekilde lider etrafında ana dalların
dağılımı görülmektedir. Doğru taç oluşumunda gelişme
kuvvetleri aynı ve lider etrafında eşit açılarla
dağılmış beş adet dal seçilmiş, böylece çok ideal
bir kat oluşturmuştur. Yanlış olan taç oluşumunda
ise yan dallar çok sık olduğu için birbirini
gölgeleyeceğinden ve kültürel işlemleri
zorlaştıracağından ideal bir taç oluşturulamamıştır.
-
Ana dalların gövde ile yaptıkları açılar 45-60o
olmalıdır. Dar açılı olan dalların direnci zayıf
olduğu için çabuk kırılır.
genç
dalların açılmasında mandalların ucuna takılan
ağırlıklar kullanılabilir.
Eğer
ağırlıkların hazırlanmasında ve temininde güçlükler
yaşanırsa dal açılarını genişletmek için kürdan,
budama artıkları, saz kamışı, ince tahta vb.
malzemeler kullanılabilir. Önemli olan ne şekilde
olursa olsun dik gelişen dalların açılarını
genişletmektir.
açısını genişletmek istediğimiz dal, dal açıcı
kullanmadan budama ile doğal olarak
genişletilmiştir. c’de ise dışa bakan dal çıkarılmış
kürdan ile açı genişletilmiştir.
Yardımcı dal oluşumuna özen gösterilmelidir.
Yardımcı dallar ana dallar üzerinde mümkün olduğu
kadar eşit uzaklıkta ve aynı yönde bırakılmalıdır.
Ayrıca ana dallar ile yardımcı dallar arasında
vegetatif gelişme bakımından rekabet olmamalıdır ve
şekil bakımından düzenli gelişmelerini
sağlayabilmemiz için yardımcı dallar, ana dalların
büyüme noktasından 15-25 cm. daha aşağıda
seçilmelidir. Ayrıca ana dallar ile yardımcı dallar
arasında 45o lik açı olmasına dikkat etmek gerekir.
-
Ana dallar arasında vegetatif gelişme bakımından
düzensizlikler varsa;
a) Kuvvetli dallar üzerindeki meyveler tamamen
bırakılarak zayıf dallar seyreltilmeli,
b) Kuvvetli dallar üzerinde çok fazla dal
bırakılarak besin maddelerinin bir noktaya akmasına
engel olunmalı, zayıf dallarda da dal seyreltmesi
yapılarak besin maddesi akışları büyüme noktalarına
yönlendirilmelidir.
c) Kuvvetli gelişen dalların açıları
genişletilmeli, zayıf gelişen dalların
daraltılmalıdır
farklı açılardaki dalların gelişme durumları
görülmektedir.Yere paralel olarak gelişen dallar
üzerinde kuvvetli sürgünler(obur dallar) oluşur.
Lider ile dar açılı büyüyen dallar ise kuvvetli
gelişir ve geç meyveye yatar. Ancak Düşey ile 45-60o
açı ile gelişen dallar üzerinde meyve gözleri
oluştuğu için erken meyveye yatar.
-
Unutulmamalıdır ki dalları kısa kesmek vegetatif
gelişmeyi, hiç kesmemek ya da uzun bırakmak ta
generatif faaliyetleri teşvik eder.
-
Aynı noktadan yan yana büyüyen aynı kuvvette
dalların gelişmesine izin verilmemeli, geniş açılı
dal bırakılarak dar açılı olan çıkarılmalıdır.
-
Meyve ağaçlarında türler ve çeşitler arasında
gelişme bakımından, oluşturdukları dal ve dalcık
sayıları bakımından ve çiçek tomurcuklarını
oluşturdukları yerler bakımından farklılıklar
bulunmaktadır. Bu sebeple türler içindeki çeşitler
ayrı ayrı incelenmelidir. Örneğin bir elma çeşidi
olan Jonafree, uzun kesimlerde ölü göz
oluşturmaktadır. Bu çeşitte daha kısa kesimler
yapmak gerekmektedir.
|
Şekil-2.
Kesim Şekilleri |
 |
|
Üstteki şekillerde dal kesimlerinin nasıl yapılacağı
gösterilmektedir. Liderde dikim yılında yapılan
kesimlerde, aşı noktasının ters istikametindeki göz
üzerinden, yan dallarda ise dışa bakan göz üzerinden
kesim yapılmalıdır. Kesim meyilli yapılmalı, göze
zarar verilmemelidir.
Budama Zamanı:
Budama zamanı, meyve ağacının toplu büyümesini,
kesime karşı göstereceği tepkiyi, verimini,
fizyolojik ve ekonomik ömrünü etkiler. Budama kış ve
yaz (yeşil ) olmak üzere iki ayrı ve zıt mevsimlerde
yapılır.
Kış budama zamanı:
Meyve ağaçlarını budamak için en uygun dönem, yaprak
dökümünü izleyen günlerle ilkbahar gelişme
periyodunun başlaması arasında geçen dönemdir. Kışı
ılık geçen yerlerde meyve ağaçlarının kış
dinlenmesine girmelerinden sonraki süre, budama
bakımından, en uygun bir zaman dilimidir. Çünkü bu
devrede hem işçi temini yaza göre daha kolay hem de
ağaçlarda yapraklar olmadığı için çıkarılacak dallar
kolaylıkla tespit edilebilir. Ancak kışı sert geçen
yerlerde şiddetli donlardan önce, budamanın
yapılması doğru olmaz, don tehlikesi geçtikten sonra
budama yapılmalıdır.
Yaz budama zamanı:
Yaz boyunca meyve ağaçlarında sürgünlerin
seyreltilmeleri, uç alma, bükme, eğme, dalların
birbiriyle karşılıklı olarak bağlanmaları ve
açıların genişletilmeleri, daraltılmaları gibi
yapılan işlemlerin tümüne yaz budaması denir. Yazın
yapılan budamalar kışın yapılanlara göre daha fazla
bodurluk sağlar. Yaz budaması yaparken meyve/yaprak
oranına dikkat edilmelidir. Yaz budamasında amaç,
meyvelerin daha iyi renklenmelerini sağlamak,
vegetatif gelişmeyi düzenlemek, kış aylarında
yapılacak budama işlemlerini azaltmak ve derim
işleri ile kültürel etkinlikleri kolaylaştırmaktır.
Yaz
budaması özellikle meyve ağaçlarının şekillendirme
yıllarında yapılması gerekli olan önemli bir teknik
işlemdir. Meyve ağaçlarında, yaz budaması ilkbahar
gelişme periyodunun sonu ve yaz gelişme periyodu
içerisinde sürgünler odunsulaşmaya başladıktan sonra
yapılabilir. Genellikle ağaçlar üzerinde şekli
bozan, büyümeleri istenmeyen gelişmeleri ama
yardımcı dalların zararına olan dallar kesilerek
çıkartılabilir yada eğilip bükülebilir. Bazı dallar
da açıları genişletilerek gelişmeden alıkonulabilir.
Dikim Budaması ve Birinci yıl budaması;
Dalsız fidan ise 75 cm’den tepesi vurulur.
(Şekil.6.2.2.A) Tepe kesimi bir daha yapılmaz.
Eğer lider gelişimi zayıfsa sonraki yıl
yeniden tepesi kesilebilir. Dallı fidan ise
lider dal, üstteki yan dalın 25 cm üzerinden
tepesi kesilir. Bu da aşı noktasından 90-100 cm
yukarısına isabet eder. 1-2 yan dal varsa bunlar
çıkartılır.(Şekil.6.2.2.B)
Lideri dikimle beraber bir hereğe bağlamak
gerekir. Yan dallar liderin etrafına eşit açılı
dağılmış olmalıdır. Dallar 45-76 cm yükseklikte
olmalıdır. 45 cm aşağıdaki dallar çıkartılır.
Yan
dallar liderle 45-60O açılı olmalıdır. Lider ile
dar açı yapan dallar ve uygun yayılış
göstermeyen Gövdedeki dallar çıkartılmalıdır.
Açı genişletmek için kürdan (dal ufaksa),biraz
büyükse yayıcı ağaç parçacıkları, çubuklar veya
çamaşır mandalına bağlı beton ağırlıklar
kullanılabilir.(Resim.6.2.2.) Ağaç ağırlıkları
Ağustos sonunda çıkarılmalıdır. Yan dalların
açısı 45O civarında olmalıdır. Yataydan 45O’den az
olan dallar meyve ağırlığı ile daha da açısı
genişler. Bu sistemde çok az bağlama yapılır.
Dik
büyüyen dallar dormant dönemde çıkartılır. Pinching
tekniği (elle sürgün kopartma ) tepesi vurulan
liderden yeni kenar sürgünleri 7-10 cm olur olmaz
2-3 rakip sürgün elle koparılır ve lider serbest
bırakılır. Bu davranış Temmuz sonuna kadar her 14
günde bir tekrarlanır.
İkinci yıl budama;
Martta liderle rekabet eden güçlü dalların
çıkarılmasıyla ağacın dar piramit şekli korunmaya
çalışılır. Kuvveti azaltmak için daha az budama
yapılmalıdır. Dik sürgünler ve aşırı güçlü dallar
çıkartılır. Dal keserken (o yerden dal çıkması
isteniyorsa ) tırnaklı kesim yapmak gerekir. Eğer
tekrar çıkmasını istemediğimiz bir dal ise düz
kesimle çıkartılmalıdır. Ağaç aşırı kuvvetli ise
meyveye yatıncaya kadar hiçbir dalı
çıkartmamalıyız. Yalnızca yaz budaması yapılmalıdır.
Meyve tutumundan sonra 2-3 elma ağaçta kalabilir.
Genelde ikinci yılda elmaların çoğu Haziran’a kadar
çıkartılmalıdır. Fazla meyve ağacın vegetatif
büyümesini yavaşlatır ve sonraki hayat süresini
azaltır. Haziran da dallar düşeyle 45-60O’e az açı
yapacak şekilde genişletilmelidir.
Lider, dikim yılında budandıktan sonra tekrar
budanmaz. Eğer gelişme zayıfsa ikinci yıl tekrar
tepe kesimi yapılabilir. Liderle rekabet eden yan
sürgünler geniş şekle teşvik etmek ve zayıflatmak
için her 14 günde elle koparılmalıdır. Bu işlem
sürgünler 7-10 cm olunca başlar ve Temmuz sonuna
kadar devam eder. Dikim yılında yeterli dallanma
yoksa (4’den az ise) tepeyi yeniden sürdürmelidir.
Üçüncü yıl budama
2.
yıldaki aynı işlemler yapılır. Lidere yerden
uzanabiliyorsa pinching tekniği uygulamasına devam
edilir. Erken ilkbaharda ağacın üst kısmındaki yeni
çıkan dalların açıları genişletilir. Uygun şekle
getirilir. Lider direğe bağlanır. Haziran ortasına
kadar lider 240 cm uzunluğunda olmalıdır. Seyreltme
kesimleri yapılabilir. Tırnaklı kesim yapmak
gerekir. Ağaçta meyveler daha çok oluncaya kadar
bilhassa dip kısımlardaki meyveler ve dallar da
seyreltmeye başlanmamalıdır. Meyvenin büyümeyi
kontrol ettiği unutmamalıdır. Budama yapılınca
büyüme teşvik edilir. Durgun dönemde komşu ağacın
birbirine değen dalları budanır. 2 ve daha yaşlı
dalları piramit şeklinde yapmak daha az güçlü bir
yan dal yapmak için geriye doğru kesilmelidir. Bir
yaşlı dallar kesilmemeli, bu olay aşırı büyümeyi
teşvik eder. Bu sistemde ağacın üzerinde meyve
oluncaya kadar tepesi vurulmamalıdır ve lider meyve
ağırlığı ile aşağıya çekilir.
İkinci büyüme sezonunun ilkbahar, Üçüncü yılın
sonundaki durgun sezonda komşu ağacın birlikte
büyüyen başlarında merkezi lidere rakip olan ve
temas eden alçaktaki dalları kesilir. güçlü dallar
çıkartılmalır.
Verim çağında budama;
Düşey eksen meyve bahçesi sisteminde verim çağında
ağaç yüksekliği 300 cm civarındadır. Bu yüksekliğe
gelen ağacın liderine 2 yöntemden biri uygulanır.
1-
En üst dal telin diğer tarafına kıvrılabilir.
2- 2
yaşlı dallar üzerinde daha zayıf yan dala kadar
geriye budanır.
(A)
Ağaç uygun yüksekliğe gelince, merkezi lider
kıvrılmalı ve direğe bağlanmalıdır
(B)
Yeni bir lider oluşturmak için zayıf bir yan dal
üzerinden geriye kesim yapılmalıdır.
Düşey eksen sisteminde en alttaki dallar daimidir
ama iki yaşlı veya daha yaşlı dallar budama
kesimleriyle periyodik olarak kısaltılır. Ağacın
daha yukarı kısımlarında dar şekli korumak ve yeni
dallar oluşturmak için lidere yakın kesimler
yapılmalıdır. Başka bir dalı gölgeleyen dallar
çıkartılmalıdır.
Budama Araçlarının Dezenfeksiyonu:
Budama yaparken kullandığımız aletler eğer
dezenfekte edilmezse ağaçtan ağaca, bahçeden bahçeye
hastalıkların bulaşmasında rol oynayabilirler. Çok
basit yöntemlerle budama aletlerinin dezenfeksiyonu
sağlanabilmektedir. Çamaşır suyu olarak bilinen
Sodyum hypoklorid bu iş için kullanılan en pratik
solüsyondur. Bu karışımla budamada kullandığımız
makaslar, testereler vb. bir bahçeden diğerine
geçerken veya hastalıklı olduğundan şüphelendiğimiz
ağaçların budanmasından sonra temizlenmesi
gerekmektedir. Böylece hastalıkların diğer ağaçlara
ve bölgelere bulaşması önlenmiş olur
Budama Yaralarına Yapılacak İşlemler:
Kuvvetli gelişen ağaçlar zayıf gelişenlere göre
yarayı daha çabuk kapatırlar. Yaralara, macun veya
diğer dezenfektanlardan biri ile muamele edilir. İyi
kesilmiş ve çabuk kapanan 5 cm. den küçük yaralara
macun sürmek gerekmeyebilir.
Yaralara sürülecek macun şöyle hazırlanır; 200 g. iç
yağı eritilir. Daha sonra 200 g. balmumu , 200 g.
reçine ve 100 g. zift katılır. Hazırlanan eriyik
ateşten indirilir. 45 oC’ye gelince kadar içine
yavaş yavaş alkol karıştırılır. Kabarma başlayınca
alkol karıştırma işlemine son verilir. Hazırlanan
macun soğumadan kavanozlara doldurulur.
Budama Artıklarına Yapılacak İşlemler:
Budama artıkları üzerinde, hastalık ve zararlılar
için kışlama ortamları oluşmakta, gelecek senenin
enfeksiyon kaynağını oluşturmaktadır. Bahçedeki
budama artıklarının ve yaprakların toplanıp
yakılması sonucu gelecek senenin hastalık ve zararlı
yönünden enfeksiyon kaynağının azalmasına neden
olacaktır. Örneğin, elma yetiştiriciliği için önemli
bir zararlı olan elma iç kurdu olgun larvaları,
yazıcı böcekler, kırmızı örümcek erginleri vs. kışı
budama artıkları, dökülen yaprakların alt kısımları
vb. ortamlarda geçirirler.
Kaynak:
Gökhan Öztürk
Ziraat Mühendisi
Eğirdir Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsü
KAYNAKÇA:
1.
BURAK, M.; M.,BÜYÜKYILMAZ ve F., ÖZ., 1999.
Yaprağını Döken Meyve Türlerinde
Budama. Atatürk Bahçe Kültürleri Araştırma
Enstitüsü. Yayın No.79.Yalova
2. YILMAZ,M., 1990. Meyve Ağaçlarında Budama.
Çukurova Ziraat Fakültesi.Adana.
3. BARRIT,B.,H.,1992. Intensive Orchard Management.
Good Fruit Grower. Yakima. Washington.
4.
ÖZBEK,S.,1978.Özel Meyvecilik. Ankara
Üniversitesi.Ders Kitabı.11.Ankara.
5.
ÖZ,F., M.,BÜYÜKYILMAZ ve M.,BURAK,1995.Bodur Meyve
Yetiştiriciliği. Atatürk Bahçe Kültürleri Araştırma
Enstitüsü.Yayın No.73. Yalova.
|