Tarımsal
üretimde amaç olabildiğince yüksek ürünü yüksek bir kalite ile elde etmektir.
Elde edilecek ürünün miktar olarak fazlalığı yanında bu ürün ün yüksek değerde
olması da amaçlanmaktadır. Bu amaca ulaşmak için tarımda kullanılan kültürel
tedbirlerin başında gübreleme gelmektedir.
Gübre, verimliliği arttırmak amacıyla
toprağa katılan maddelerdir. Kökeni ne göre gübreleri gruplandırmak mümkündür.
Bitkiler için önemli besin maddeleri:
A - Makro elementler :N-P-K-Ca-Mg-S,Na B - Mikro elementler: Fe-Cu-Mn-Zn,Mb,B,Cl C- C-H-N: organik maddenin yapısına katıldığı için bitkilerce çok
kullanılmaktadır.
C (Karbon) Havadan sağlandığı Hidrojen ve oksijende su yoluyla bitkice temin
edildiğinden noksanlıkları söz konusu değildir. Makro elementlerden Azot (N),
Fosfor(P) ,Potasyum (K) bitkisel organizmada en çok miktarda kullanıldığından
toprakta noksanlıklarına çok rastlanan bitki besin maddeleridir. Bu nedenle
bugün dünyada en çok üretimi yapılan ticari gübrelerdirler. Gübrelemenin
doğru ve dengeli uygulaması için Toprak ve bitki faktörlerinin dikkate alınması
gerekir. Toprak analizi ile toprakta eksik olan bitki besin maddesi tespit
edilmelidir. Birde her bitkinin toprak ve besin maddeleri istediği farklıdır,
Gübreleme yaparken bu durum göz önünde bulundurulmalıdır.
Azot (N) Fosfor (P), ve K (Potasyumlu) gübreleri bitkiler yeterince alamazlarsa,
bunların eksikliğinde ortaya çıkan araz, gelişmenin yavaş olması noksanlığın
devamlı (uzun) sürdüğü hallerde ise bitkinin zayıflayıp ölmesi çiçek
teşekkülünün zayıflaması, çiçek sayısının azalması, çiçeklerin küçük kalmaları
ve çiçek renklerinin de çoğunlukla bozulmasına neden olur.
|